Thursday, December 29, 2011

84. கலைவாணி - ஒரு பாலியல் தொழிலாளியின் கதை

 பதிவிடுகிறவர்  நண்பர் ஞானசேகர். நன்றி!
-----------------------------------------------------------------------------------
புத்தகம் : கலைவாணி - ஒரு பாலியல் தொழிலாளியின் கதை
எழுத்து வடிவம் : ஜோதி நரசிம்மன்
விலை : ரூ.115
பக்கங்கள் : 168 (தோராயமாக 35 வரிகள் / பக்கம்)
வெளியீடு : கிழக்கு பதிப்பகம்
-----------------------------------------------------------------------------------


சிங்கம் திரைப்படத்தில் ஒரு கதாப்பாத்திரத்தில் நடித்திருக்கும் கலைவாணி அவர்களின் கதையை, அடியாள் புத்தகத்தின் ஆசிரியர் ஜோதி நரசிம்மன் எழுத்து வடிவமாக்கி இருப்பதுதான் இப்புத்தகம். நான் ஏற்கனவே சொன்னதுபோல், சில நல்ல புத்தகங்களுக்கு விமர்சனம் தேவையில்லை; அறிமுகமே போதும். புத்தகத்தின் கடைசிப் பக்கங்களில் இருந்து சில வரிகள் உங்களின் வாசிப்பிற்கு:


"இன்றைய சமூகத்தில் பெண் ஒரு நுகர்வு பொருள். ஒரு பெண் பாலியல் தொழிலில் ஈடுபடக் காரணம், 'இவளை எந்த விலை கொடுத்தாவது அடைய வேண்டும்' என்கிற ஆணாதிக்க ம‌னோபாவம். பெரும்பாலும் பெண்கள் விபச்சாரத்தை விரும்பி ஏற்றுக்கொள்வதில்லை. அது அவர்கள் மீது திணிக்கப்படுகிறது. பாலியல் தொழிலில் உள்ளவர்களில் பெரும்பாலானோர் ஏதாவது ஒன்றில் ஏமாந்து அல்லது ஏமாற்றப்பட்டுதான் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்கின்றனர்.

விபச்சாரத்தில் வயிற்றுப்பசி உடல்பசி என்று இரண்டு வகைகள் உள்ளன. வயிற்றுப்பசிக்காக இந்தத் தொழிலில் தள்ளப்படுகிறவர்கள்தான் வெளியில் தெரிகிறார்கள். உடல்பசிக்குத் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்கிறவர்கள் கௌரவமான வாழ்க்கையைத்தான் வாழ்கிறார்கள்."

- ஞானசேகர்
(http://jssekar.blogspot.com/)

Wednesday, December 28, 2011

83. ONE HUNDRED YEARS OF SOLITUDE

பதிவிடுகிறவர்  நண்பர் ஞானசேகர். நன்றி!

The first in line is tied to a tree and the last is being eaten by ants.

-------------------------------------------------------------------------------------------
புத்தகம் : One Hundred Years of Solitude (புதினம்)
ஆசிரியர் : Gabriel Garcia Marquez
மொழி : ஸ்பானிஷில் இருந்து ஆங்கிலம்
வெளியீடு : Penguin Books
முதற்பதிப்பு : 1967
விலை : 299 ரூபாய்
பக்கங்கள் : 422 (தோராயமாக 35 வரிகள் / பக்கம்)
-------------------------------------------------------------------------------------------

இலத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளின் இலக்கியம் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆவலில் நான் தேர்ந்தெடுத்த சில புத்தகங்களில் ஒன்று - நூறாண்டுத் தனிமை. 1982ம் ஆண்டில் இலக்கியத்துக்கான நோபல் பரிசு பெற்ற கேப்ரியேல் கார்சியா மார்க்வெஸ் அவர்கள்தான் ஆசிரியர். கொலம்பியா என்ற ஒரு நாடே விவிலியத்திற்கு அடுத்தபடியாக இப்புதினத்தைத்தான் அதிகமாகப் படிக்கிறது. 37 மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு 2 கோடிக்கும் அதிகமான பிரதிகள் விற்பனையாகி உள்ளன. அதிகாரப்பூர்வமற்ற கள்ளப் பிரதிகளாக ஒரு கோடிக்கும் மேல் விற்றிருக்கும் என்கிறார் எஸ்.ராமகிருஷ்ணன், தனது 'விழித்திருப்ப‌வனின் இரவு' புத்தகத்தில்! கொலம்பியா நாட்டில் ப்யூன்டியா (Buendia) குடும்பத்தின் ஏழு த‌லைமுறைகளின் கதையை 20 அத்தியாயங்களில் சொல்கிறது இப்புதினம். இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் கதை கொஞ்சம் சொல்கிறேன். இல்லையேல் நான் சொல்லப் போவது எதுவுமே புரியாது.


அந்த இரண்டு மனித இனங்களுக்குள் மண‌ம் முடித்தால் பன்றி வாலுடன் குழந்தை பிறக்கும் என்ற நம்பிக்கையையும் மீறி தன் காதலியைக் கைப்பிடிக்கிறான் கதாநாயகன். அதே நம்பிக்கையைப் பல கடந்தகால உதாரணங்களுடன் உறுதிப்படுத்தி, கதாநாயகியைப் பயமுறுத்தி, கசாமுசா எதுவும் நடந்துவிடாமல் இருக்க, பாய்மரத்துணியில் தோல்நாருடன் ஒரு பெட்டி செய்து, இரும்பால் பூட்டி, தினமும் படுக்கைக்கு அனுப்புகிறாள் கதாநாயகியின் தாய். பகல்வேளைகளில் சேவற்சண்டையில் கதாநாயகனும் கூடைபின்னி கதாநாயகியும், இரவு வேளைகளில் வாய்ச்சண்டையிலும் ஒரு வருடத்தை ஓட்டிவிடுகிறார்கள்.

இன்னமும் கதைநாயகி கன்னியாகவே இருக்கிறாள் என்று தெரிந்தவுடன், ஊர்வாய் கதாநாயகனின் ஆண்மையைக் கிசுகிசுக்கிறது. கதாநாயகனிடம் சேவற்சண்டையில் தோற்றுப்போன ஒருவன் வாயை வைத்துக் கொண்டு சும்மா இருக்காமல், கதாநாயகனின் சேவலைக் குழந்தைவரம் கொடுக்க கதாநாயகியிடம் அனுப்பச் சொல்கிறான். கடுப்பான கதாநாயகனின் ஈட்டி அவன் தொண்டை கிழிக்கிறது. செத்தும் கெடுத்த கதையாய் அவன் கதாநாயகிக்குப் பிரம்மையாக அடிக்கடி தோன்றி, தொண்டைக் காயத்தைப் புல்லால் அடைப்பது போல் பாசாங்கு செய்கிறான். பிடுங்கல் தாங்கமாட்டாத‌ கதாநாயகன் இன்னும் சிலருடன் சேர்ந்து, கண்காணாத தேசத்திற்குச் செல்லும் நோக்கில் ஆண்டிஸ் மலைகளைத் தாண்டி கடல் தேடித்தேடி 26 மாதங்கள் கழித்து ஒரு சதுப்புநிலத்தில் மகன்டோ (Macondo) என்ற நகரத்தை உருவாக்குகிறான். 300 பேர்களுடன் ஆரம்பமாகும் அச்சிற்றூர் 30 ஆண்டுகளாகியும் இறப்பென்பது இல்லாமல் கல்லறைகூட இல்லாமல் வெளியுலகத் தொடர்பில்லாமல் மர்மமாக‌ வாழ்ந்து வருகிறது. அதன் கதையை, அக்குடும்பத்தின் அடுத்த அறுதலைமுறைக் கதையைக் கொஞ்சம் கொலம்பிய உள்நாட்டுப் புரட்சி சேர்த்து சொல்வதுதான் இப்புதினம்.

ஒவ்வொரு வருடமும் மார்ச் மாதம் மட்டும் அவ்வூருக்கு வந்துபோகும், ஜிப்ஸி (Gypsy) என்ற வித்தைக்காரர்கள்தான் அவ்வூர் வைத்திருக்கும் ஒரே வெளியுலகத் தொடர்பு. மகன்டோ நகரத்தையும் அதன் மனிதர்களையும் ஜிப்ஸிகளையும் மாயமாகவே சித்தரிக்கிறார் ஆசிரியர். வெளியுலகத் தொடர்பற்று இருக்கும் அந்நகரின் மக்கள் மிகவும் புதிராகவே பின்னப்படுகிறார்கள். தூங்கினால் நினைவுகள் அழிந்துவிடுமென நம்பி நாட்கணக்கில் தூங்காமல் தவிப்பது முதல், உள்நாட்டுப் புரட்சி, பிரளயம், சூறைக்காற்று என்று பல்வேறு இன்னல்களைத் தன்னந்தனியே எதிர்கொள்கிறது அவ்வூர். அஃறிணைப் பொருட்களையும் உயிர்கொண்டு நகரவைக்கும் எட்டாவது உலக அதிசயமென்று காந்தத்தை அறிமுகப்படுத்துவது முதல் பனிக்கட்டி, மின்சாரம், சினிமா, இரயில்வண்டி என்று வெளியுலகக் கண்டுபிடிப்புகளை ஒவ்வொன்றாக ஜிப்ஸிகள்தான் மகன்டோ நகரத்திற்கு அறிமுகப் படுத்துகிறார்கள்.‌ ஜிப்ஸிகளிடம் ஈர்ப்பு கொண்ட ஒரே ஜீவனாக வலம்வரும் கதாநாயகன் சொந்தமாக ஆய்வுக்கூடமெல்லாம் அமைக்கிறான். ஆரஞ்சு பழத்தைப் போல பூமியும் உருண்டையானதென கதாநாயகன் கண்டுபிடிக்கும் நாளில், ஜிப்ஸிகளுடன் சேர்ந்தால் இப்படித்தான் பைத்தியம் மாதிரி பேசத்தோன்றுமென நகைக்கிறாள் கதாநாயகி.

நீண்ட வரலாறுடைய குடும்பம் என்பதால் முன்னோர்களின் பெயர்களையே வாரிசுகளுக்கும் வைத்துவிடுவதால் பல பெயர்களை நினைவில் வைத்துக் கொள்ளும் சுமை வாசகனுக்கு இல்லை. ஒத்த பெயர் உடையவர்கள் ஒரே மாதிரியான குணம் கொண்டிருப்பதைப் புத்தகம் முடித்தவுடன்தான் கவனித்தேன். புரட்சிக்காரர்களின் படுக்கைக்குத் தன் கன்னிமகள்களை அனுப்புவதைத் தேசபக்தியாகக் கருதிய காலத்தில், ஒருவன் 17 பெண்கள் மூலம் 17 ஆண் குழந்தைகளுக்குத் தந்தையாகிறான். 17 பெயருக்கும் ஒரே பெயராக அப்பனின் பெயர். வித்தியாசம் காண தாயின் பெயரையும் கடைசியில் சேர்த்துக் கொள்கிறார்கள். இதுபோல பாத்திரங்களுக்குப் பெயர் சூட்டிய முறையில் தனித்து நிற்கிறார் ஆசிரியர்; ரசிக்கவும் வைக்கிறார்.

காலம் ஒரே வட்டத்திற்குள் சுற்றிச் சுற்றி, ஒரு தலைமுறை செய்த தவறுகளை இன்னொரு தலைமுறையையும் செய்ய வைக்கிறது; ஒன்று செய்யாமல் விட்டதை இன்னொன்றையும் செய்யவிடாமல் செய்து விடுகிறது; ஒன்று செய்ய முடிந்ததை இன்னொன்றால் செய்ய முடியாமல் செய்கிறது. ஜிப்ஸிகளின் மூலம் தன்னிறைவு பெற்ற ஊரை ஒருகால கட்டத்தில் அவர்கள் கைவிடுகிறார்கள். போப்பாக, அரசியாக, புதையலைக்கவர என புதினம் முழுவதும் பற்பல ஆசைகளைச் சுமக்கிறார்கள். 65 முறைகள் ஒருவன் உலகைச் சுற்றி வருகிறான். வீட்டுச் சுவர்களைப் பணத்தால் மறைக்கிறான் ஒருவன். கண்ணுக்குத் தெரியாத மருத்துவர்களுடன் பேசி சிகிச்சை பெறுகிறாள் ஒருத்தி. உலகப் புத்தகங்களை எல்லாம், படிப்பதற்கு அல்லாமல், தனது அறிவைச் சரிபார்த்துக் கொள்ள உபயோகிக்கிறான் ஒருவன். சொந்தக் குடும்பத்திற்குள்ளே கூடாக்க‌ல‌வியில் சிலர். ஊருக்கே தெரிந்த 7214 தங்கக்காசுகள் குடும்பப் புதையலின் மறைவிடத்தை வாரிசுகளுக்குச் சொல்ல மறுக்கிறார்கள். மர்மங்கள் நிறைந்த‌ த‌ன‌து சொந்த‌ ஊரின் வர‌லாற்றையே ந‌ம்ப‌ ம‌றுக்கிறார்க‌ள். எந்த‌க் க‌தாப்பாத்திர‌த்திற்கும் உண்மை அன்பே இல்லாம‌ல் போவ‌து அந்ந‌க‌ரின் சாப‌மாகிப் போகிற‌து.

கொலம்பியாவின் உள்நாட்டு அரசியலையும் புரட்சியையும் பற்றிப் புத்தகம் மேலோட்டமாகச் சொல்கிறது. ஆங்கிலேயர்களிடம் இருந்து விடுதலை கிடைத்தபின் மலை மற்றும் கடல்வாழ் மக்களின் வாழ்வாதாரங்களைச் சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு மற்றும் தனியார் தொழில்மயம் என்ற பெயரில் பறித்துக் கொள்ளும் நாம் கண்ட அரசுகள் போல், ஸ்பெயினிடமிருந்து விடுதலை கிடைத்தபின் வீடுகளுக்கு எல்லாம் நீலநிற வண்ணம் பூசச் சொல்கிறது சுதந்திர அரசு. வெள்ளைநிற வண்ணத்தை நீக்க மறுக்கும் கதாநாயகனின் முதல் எதிர்ப்பு தான் மகன்டோ நகரத்தின் தலையெழுத்தையே மாற்றி அமைக்கிறது. நம்நாட்டு ஜாலியன் வாலா பாக் போல, 3408 பேரைத் துச்சமாகச் சுட்டுக் கொன்று 200 தொடர்வண்டிகளில் பிணங்களைக் கடல்பக்கம் கொண்டுபோன கொடூரங்களையும் புதினம் பதிவுசெய்கிறது.

சுதந்திரக் கொலம்பியா பற்றி ஆசிரியர் சொல்லும் பின்வரும் வரிகளை மிகவும் ரசித்தேன்: The only difference today between Liberals and Conservatives is that the Liberals go to mass at five o' clock and the Conservatives at eight.

இப்புதினம் பற்றி மிகப் பரவலாகப் பேசப்படும் ஒரு விசயம் - மாய எதார்த்தம் (Magical Realism); மாய நிகழ்வுகளை உண்மை நிகழ்வுகளுடன் கைகோர்த்து நடக்கவிடும் கதையாடல். உதாரணமாக, ஜிப்ஸிகளில் ஒருவன் சிங்கப்பூரில் இறந்த பின்னும் கூட மகன்டோ நகரத்தில் சிலருக்கு மட்டும் தோன்றுகிறான்; உயிருடனேயே ஒருத்தி வானத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறாள்; 4 வருடங்கள் 11 மாதங்கள் 2 நாட்கள் தொடர்மழை. இவை முறையே இயேசு, மேரிமாதா, நோவா என்று விவிலியத்தில் சாத்தியம் எனும்போது இப்புதினத்திலும் சாத்தியமே. இப்புதினத்தின் ஒரு கதாப்பாத்திரம் கர்ணன் போல பேழையில்தான் தண்ணீரிலேயே மிதந்து வருகிறான். மாய எதார்த்தம் என்ற ஒரு சித்தாந்தம் இருப்பது தெரியாமலேயே Midnight's Children படித்திருக்கிறேன். One Hundred Years of Solitude விட‌ Midnight's Children இல் மாய எதார்த்தம் அதிகம்.

இப்புதினத்தில் தனித்துக் கவனிக்கப்பட வேண்டிய இன்னொன்று தனிமை (Solitude) என்ற நிலை. பெரும்பாலான கதாப்பாத்திரங்கள் கடைசியில் தனிமையை வேண்டி விரும்பி ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். அந்நிலைக்குப் போகாதவர்கள் கொடூரமாகவோ அல்லது மர்மமாகவோ மரணிக்கிறார்கள். தனிமை என்ற இந்நிலையே கதாப்பாத்திரங்களின் உச்சக்கட்ட சுயநலத்தைக் காட்டினாலும், தனிமை என்பதே கொலம்பிய பொருளாதாரத்தைச் சொல்லும் ஒரு குறியீடே என்கிறார்கள் சில படித்தவர்கள். ஜிப்ஸிகள் கூட இந்தியர்களுக்கான குறியீடோ என்று என் சிற்றறிவு சந்தேகிக்கிறது. யாராவது படித்தால் கவனித்துச் சொல்லுங்கள்.

இனிவரும் புதினங்களில் நான் ரசித்த சில விசயங்களைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்ல முடிவு செய்திருக்கிறேன்.

பாத்திரம் : நீண்ட நாட்கள் உயிருடன் இருந்து, தலைமுறைகளின் மாற்றத்தை ஏக்கத்தோடு பார்த்துக் கொண்டு, புதையல் ரகசியத்துடனேயே வலம்வரும் கதாநாயகி Ursula Iguaran.
பகுதி : ஐந்தாம் தலைமுறையில் வரும் இரட்டையர்களின் பிறப்பும், குறுநகைதரும் மழலைப் பருவமும், சோகம்தரும் இறப்பும், இவருக்கும் வைப்பாட்டியாக‌ இருப்பவளின் உறவும்.
குறியீடு : நான்காம் தலைமுறையில் வரும் 17 குழந்தைகளின் நெற்றிகளில் ஒரு பாதிரியார்  இட்டுப்போகும் நிரந்தர சிலுவைக்குறி.
வரி : கருணை காட்ட மறுக்கும் காலத்தின் சார‌மாக வரும் புத்தகத்தின் கடைசி இருவரிகள்.

ஒரு சராசரி வாசகனால் உட்கிரகித்துக் கொள்ள முடியாத அளவுக்கு இப்புதினம் ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் உயிரோட்டமுள்ள கதை கொண்டிருப்பதாக ஒரு பரவலான கருத்து இருக்கிறது. ஒவ்வொரு வரியிலும் கதையின் மெல்லிழை பின்னப்பட்டிருக்கிறது என்பது உண்மையே! நான் மிகக் குறுகிய காலத்தில் படித்து முடித்த ஆங்கிலப் புதினம் இதுதான். எனது விருப்ப ஆங்கிலப் புதினங்களில் மூன்றாவது இடம் தந்துள்ளேன்.

காலம் ஒரு வித்தியாசமான ஆசான்; பரீட்சைக்குப் பின் பாடங்கள் போதிக்கிறது!

அனுபந்தம்:

ஜிப்ஸிகளில் ஒருவன் மரணப்படுக்கையில் முனகும் ஒருபெயர், புதினத்தில் ஒரேயொரு இடத்தில் வந்துபோகும் ஒருபெயர், நான் படித்துக் கொண்டிருந்த‌ இன்னொரு புத்தகத்தில் மிகப்பெரிய திருப்புமுனை. அவர் அலெக்சாண்டர் ஃபொன் ஹும்போல்ட் (Alexander von Humboldt); உயிர்ப் புவியியலின் தந்தை. அட்லாண்டிக் பெருங்கடல் உருவாவதற்கு முன் தென்னமெரிக்காவும் ஆப்பிரிக்காவும் ஒரே நிலப்பகுதியாக இணைந்திருந்ததாக முதலில் சொன்னவர்.

- ஞானசேகர்
(http://jssekar.blogspot.com/)

Sunday, December 25, 2011

82. புலிநகக்கொன்றை

-------------------------------------------------------------
புத்தகம் : புலிநகக்கொன்றை
ஆசிரியர் : பி.ஏ.கிருஷ்ணன்
வெளியீடு : காலச்சுவடு பதிப்பகம்
முதல் பதிப்பு : டிசம்பர் 2002
விலை : 175 ரூபாய்
பக்கங்கள் : 334
-------------------------------------------------------------


கதைகள் அவை நிகழும் காலத்தை உணர்த்த வேண்டும் என்று அடிக்கடி சொல்லும் ஒரு நண்பர் எனக்கிருக்கிறார். அதிலும் குறிப்பால் உணர்த்தப்படுவது ஓர் அழகு. ஆனால் அத்தனை எளிதாகக் கதைகளில் இது சாத்தியப்படுவதில்லை. படிக்கும் கதைகளில் மிகச்சிலவே இதனை அழகியலோடு வெளிப்படுத்தி வெற்றி பெறுகின்றன. காட்சி ஊடகத்தில் காலத்தைச் சொல்வது வேறுவிதமான சவால். ஆனால் இன்றைக்கு இருக்கும் தொழில்நுட்பங்களால் அது வெகு எளிதாகவே அரங்கேற்றப்பட்டு விடுகிறது. அத்தகைய காட்சி ஊடகங்களிலும் உரையாடல்களால் காலத்தைத் தெரிவிக்கும் உத்தி எப்பொழுதாவது காணக்கிடைக்கிறது. தவமாய் தவமிருந்து திரைப்படத்தில் தன் மகனைக் காணாமல் தவிக்கும் தாய், ராஜிவ் காந்தி கொல்லப்பட்ட நாள் என்று அந்நாளை அடையாளப்படுத்தும் வசனம் ஒரு நல்ல உதாரணம்.

கதையின் போக்கோடு கால மாற்றங்களைப் பதிவு செய்யும் பணியையும் சில படைப்புகள் செய்கின்றன. அவ்வகையில் அமைந்த 'வெட்டுப்புலி' புதினத்தைப் பற்றி முன்பே பேசியிருக்கிறேன். அந்த வரிசையில் இன்னுமொரு புதினம், இப்புலிநகக்கொன்றை. ஆங்கிலத்தில் 'TIGER CLAW TREE' என்ற பெயரில் இப்புதினத்தை எழுதியவர் திரு.அனந்த கிருஷ்ணன். அவரே தமிழிலும் மொழி பெயர்த்து இந்நூலை வெளியிட்டிருக்கிறார். திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் நாங்குநேரியில் வாழ்ந்த ஒரு தென்கலை ஐயங்கார் குடும்பத்தின் நான்கு தலைமுறைகளின் கதையே இப்புதினம். பல தலைமுறைகளுக்கு முன்னால் ஒரு அரசனுக்குச் செய்த துரோகம் சாபமாகத் தொடர்வது குறித்த பயம் இக்குடும்பத்தின் பின்னணி.

இலக்கிய வடிவங்களின் அடிப்படை விதிகளில் புதினத்திற்கானது அதற்குள்ள காலச்சுதந்திரம். ஒரு நாளில் தொடங்கி ஓராயிரம் ஆண்டுகாலம் வரை உள்ளடக்கம் கொள்ளத்தக்கது புதினம். எந்தப் புத்தகத்திலும் நம்மைக் கவரக்கூடிய மிக முக்கியமான அம்சம் ஒன்று இருக்கும். இப்புத்தகத்தில் என்னை முதலில் மிகக் கவர்ந்த அம்சம், ஆரம்பப் பக்கமொன்றில் இடம்பெற்றிருக்கும் பாத்திரங்களின் தலைமுறை வரைபடம். இத்தனை தலைமுறைகளின் கதை என்கிற உண்மையே வாசகனை முற்றிலுமாய்க் கவர்ந்து விடுவதற்குப் போதுமானதாக இருக்கக் கூடும்.



படுக்கையில் கிடந்தபடி தன் அந்திமக் காலத்தைக் கடத்திக் கொண்டிருக்கும் பொன்னா பாட்டியிடமிருந்து தொடங்குகிறது கதை. அவளின் இளமைக் காலத்தைத் தொட்டு, அதற்கான பின்புலங்களைச் சொல்லி, பின் அவளது மகன்கள், பேரன்கள் மற்றும் கொள்ளுப் பேரன்கள் வரையிலான காலத்தின் பதிப்பாக நகர்கிறது கதை. கட்டபொம்மன் தூக்கிலடப்படுவது, ஊமைத்துரை சிறை செய்யப்படுவது, வ.உ.சிதம்பரனார் கப்பல் வாங்குவது போன்ற சில வரலாற்று உண்மைச் சம்பவங்கள் கதையின் சக நிகழ்வுகளாகப் புகுத்தப்பட்டிருப்பது சுவை. அதிலும் குறிப்பாக கதையின் சில பாத்திரங்கள் சிதம்பரனாரின் சுதேசிக் கப்பல் வியாபாரத்தில் முதலீடு செய்வதும் உண்டு.

புதினத்தின் பெரும்பலமாக நான் கருதுவது இதிலிருக்கும் பெண் பாத்திரங்கள். எப்படி பாலச்சந்தரின் பெண் பாத்திரங்கள் திரை ரசிகர்களிடம் ஒருவித பாதிப்பை ஏற்படுத்த வல்லவர்களாக இருக்கிறார்களோ, அத்தகையதொரு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் வல்லமை இப்புதினப் பாத்திரங்களுக்கும் உண்டு. உடனே பாலச்சந்தரின் பெண் பாத்திரங்களை மனதில் கொள்ள வேண்டாம். இவர்கள் வேறு பெண்கள். இள வயதில் பேரழகியாக இருந்து, பணக்காரக் குடும்பத்தில் வாழ்க்கைப்பட்டு, பிள்ளைகள் பிறந்த பிறகு கணவனை இழந்து பின் அவர்களுக்காகவே வாழும் ஒரு பெண், சிறுகுழந்தை வயதில் திருமணமான புதிதிலேயே கணவனை இழந்து பருவ வயதில் காமம் மேலிட்டு, பின் மன நிலை பிறழ்ந்து மருத்துவமனையிலேயே கரைந்து போகும் ஒரு பெண், கணவனின் கனவுக்காக அவன் இறந்த பிறகும் போராடும் ஒரு பெண், மனம் நிறைய காதலுடன், ஆனால் அறிவு நிலை மாறாத யதார்த்தவுருவாக ஒரு பெண், என்று எங்கும் நீக்கமற நிறைகிறாள் பெண்.

உப்புச்சப்பற்ற காரணத்துக்காக ஜீயர் மடத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட ஒருவருக்காக, சம்மந்தப்பட்டவர்கள் இறந்தும் பல ஆண்டுகள் போராடி வெற்றி பெறும் ஒரு வழக்கறிஞர், யாராவது ஒரு பெண்ணை நிர்வாணமாகப் பார்க்க வேண்டி மலம் அள்ளும் ஒரு பெண்ணை அணுகி, பின் விளைவுகளால் அவமானப்பட்டு தற்கொலை செய்துகொள்ளும் ஒரு இளைஞன், தாயற்ற கைக்குழந்தையையும் தாய், சகோதரர்களையும் விட்டு விலகி நெடுங்காலம் காணாமல் போய் என்றாவது திரும்பி வருவான் என்று நம்புபவர்களின் நம்பிக்கையில் வாழ்ந்து வரும் ஒருவன், போன்ற வினோதமான பாத்திரங்கள் நிறைய கதையோடு வருகிறார்கள்.

உரையாடல்களிலும், விவரணையிலும் கலந்திருக்கும் மெல்லிய அரசியல் நகைச்சுவைகள் ரசிக்கத்தக்கவை. திராவிட இயக்கங்கள், காங்கிரஸ் மற்றும் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கங்களின் மீதான தாக்குதல் நகைச்சுவையாகவே அரங்கேறிவிடுகின்றது. அதிலும் தி.மு.க.வை அதிகமாகவே தாக்கியிருக்கிறார். அ.தி.மு.க. உள்ளிட்ட மற்ற தி.மு.க கள் கதை நிகழும் காலத்தில் வெறும் தி.மு.க.விற்குள்ளேயே அடக்கம் என்பது இங்கு கவனத்திற்கொள்ளத்தக்கது. தி.மு.க.வும் அலங்கார அடுக்கு மொழியும் இரண்டாகப் பிரிக்க இயலாதவை. அது ஏற்படுத்தியிருக்கும் தாக்கத்திற்கு சிறந்த உதாரணமாக ஒரு இளைஞன் வருவான். ஆரம்பத்தில் தீவிர தி.மு.க. அனுதாபியாக வரும் இவன் ஒரு கட்டத்தில் யதேச்சையாக இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் கலந்து கொள்ளாமலேயே காவல்துறையினரிடம் அடிவாங்கி பெரிய தியாகியாகிவிடுவதாக கதை நகரும். அப்பொழுது அண்ணா எழுதியதாக வரும் ஒரு கடிதம் நான் நினைத்து நினைத்துச் சிரித்த நகைச்சுவைகளில் ஒன்று. 'தம்பி, தலைவணங்குகிறேன். இந்திப் பலிபீடத்தில் இன்னுயிரை மதிக்காமல் நீ இதயத்தைப் பிளந்து வைத்த செயலை இந்த நாடும் வீடும் போற்றும். புகழும். இரும்பு நெஞ்சத்தவர் இகழலாம். ஆனால் ரத்தத்தால் எழுதப்படும் எங்கள் தியாக வலாற்றில் உனக்கு நிச்சயம் இடம் உண்டு'. ஒரு தலைமுறையே இந்த அடுக்கு மொழிக்கு அடிமையாகிக் கிடந்திருக்கிறது என்பது எவ்வளவு மோசமான நிலை! தானாகக் கிடைத்த தியாகிப் பட்டத்தை நன்றாகவே பயன்படுத்தி பிரபலமாகிவிடுவான் இந்த இளைஞன். அது போல் நிஜத்திலும் கூட எத்தனையோ பேரைச் சுட்டிக்காட்ட முடியும். ஆனால் அந்த இளைஞனே பின்னாளில் கம்யூனிஸ்ட் ஆகிவிடுவான் என்பது வேறு கதை.

கதையில் திருநெல்வேலியில் இருக்கும் த.தி.தா.கல்லூரி (உண்மையில் இப்படி ஒரு கல்லூரி இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. இருக்கும் ஏதோ ஒரு கல்லூரிக்கான புனைப்பெயராக இருக்கக்கூடும்.) ஒரு பாத்திரம் அளவுக்கு முக்கியத்துவம் பெற்று வருகிறது. கதைக்காலத்து மாணவர்களின், இளைஞர்களின் மனநிலை இக்கல்லூரியை வைத்து தெளிவாகிறது. ஒரு ஆங்கிலேயரை முதல்வராகக் கொண்டிருக்கும் இக்கல்லூரியில் நிகழும் சம்பவங்கள் உண்மை நிகழ்வுகளை அடிப்படையாக வைத்து எழுதப்பட்டவையாகவே உணரமுடிகிறது.

ஒரு சீரான காலவரிசையில் அமையாமல் ஒரு காலயந்திரத்தின் வீச்சு போல நம்மை வெவ்வேறு காலங்களுக்கு அலைவுறுத்தும் உத்தி, வாசிப்பு முழுவதும் நம்மை விழிப்புடனே வைத்திருப்பதற்காகத்தான் எனத் தோன்றுகிறது. சமீபத்தில் நான் வாசித்த புத்தகங்களிலேயே மிகச் சுவாரஸ்யமானது இது தான். கதைகளே இல்லாமல் வெளிவரும் திரைப்படங்களையும், அபத்தமான கதைகளுடனும் வசனங்களுடனும் வெளிவரும் நெடுந்தொடர்களையும் பார்க்கும்பொழுது எழுத்துலகில் இருந்து இக்காட்சி ஊடகங்கள் எந்த அளவுக்கு விலகியிருக்கின்றன என்பது புலனாகும். நான்கு தலைமுறைகளின் கதை என்பதோடு, ஏராளமான கிளைக்கதைகளோடு வடிக்கப்பட்டிருக்கும் இப்புதினம் எத்தனையோ காட்சி ஊடகப் படைப்புகளுக்கு விதையாகலாம்.

அனுபந்தம் :

1. 1960 - 70 களில் கம்யூனிஸ்டுகளின் மீது இருந்த பார்வை மற்றும் அவர்களின் நிலை குறித்தான தேடுதலை இந்தப் புதினம் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இதற்கான ஒரு நல்ல புத்தகத்தை வாசித்த நண்பர்கள் பகிர்ந்து கொள்ளவும்.

2. இதில் வரும் கண்ணன் என்கிற பாத்திரம் ஆசிரியரே தானோ என்ற எண்ணம் மேலிடுகிறது. உண்மையாகவும் இருக்கலாம்.

3. சில வசனங்களை அவற்றின் சாரம் குறையக் கூடாது என்று ஆங்கிலத்திலேயே கொடுத்திருக்கிறார். ஆனாலும், இன்னும் பல விஷயங்களை ஆங்கிலத்தில் எப்படிப் படைத்திருக்கிறார் என்ற ஆர்வம் இதன் ஆங்கில மூலத்தையும் வாசிக்கத் தூண்டுவதாகயிருக்கிறது.

-பா.சேரலாதன்

(http://www.seralathan.blogspot.com)

Thursday, December 22, 2011

81. தமிழகத்தின் மரபுக் கலைகள்

பதிவிடுகிறவர் நண்பர் ஞானசேகர். நன்றி!

வெள்ளத்தின் பெருக்கைப் போல் கவிப்பெருக்கும்
கலைப்பெருக்கும் மேவுமாயின்
பள்ளத்தில் வீழ்ந்திருக்கும் குருடரெல்லாம்
விழிபெற்றுப் பதவிகொள்வார்
- மகாகவி

போலச்செய்யும் மனித மனப்பாங்குதான் கலைகள் தோன்றக் காரணம்.
- அரிஸ்டாடில்
-------------------------------------------------------
புத்தகம் : தமிழகத்தின் மரபுக் கலைகள் - களப்பணியும் ஆவணமும் கைகோர்க்கும் பதிவுகள்
ஆசிரிய‌ர் : எழிலவன் (வையம் கவிதைக் காலாண்டிதழ் ஆசிரியர்)
வெளியீடு : பிளாக்ஹோல் மீடியா (http://blackholemedia.in/)
முதற்பதிப்பு : ஆகஸ்ட் 2010
விலை : 160 ரூபாய்
பக்கங்கள் : 204 (32 தோராயமாக வரிகள் / பக்கம்)

-------------------------------------------------------
சில புத்தகங்களின் அட்டைப்படத்தை மட்டுமே பார்த்துவிட்டு வாங்கிவிடத் தோன்றும். அப்படிப்பட்ட நல்ல கருசுமக்கும் புத்தகங்களில் ஒன்று, எழிலவன் அவர்களின் 'தமிழகத்தின் மரபுக்கலைகள்'. தமிழகத்தில் இத்தனைக் கைவினைக் கலைகளும் நிகழ்த்துக் கலைகளும் இருக்கின்றனவா என வியக்க வைக்கும் வகையில் அந்தந்தக் கலைஞர்களைச் சந்தித்து விரிவாகப் பதிவு செய்யப்பட்ட அரிய நூல் என்கிறது முன்னட்டை.

நிகழ்த்துக் கலைகள், கைவினைக் கலைகள் என இருபெரும் பிரிவுகளாகத் தொகுக்கப்பட்டிருக்கும் கட்டுரைகளே இப்புத்தகம். இக்கட்டுரைகள் யாவும் மே 2008 முதல் தமிழ் இசை நாளேட்டில் 50 வாரங்கள் தொடர்ந்து வெளிவந்திருக்கின்றன. இரட்டை இலக்கத்தில் சில சொந்த ஆயிரம் ரூபாய்களைச் செலவுசெய்து, 50 ஊர்களுக்கு 50 வாரங்களில் பயணம்செய்து, தகவலாளர்களைச் சந்தித்து, தொகுத்து இக்கட்டுரைகளை வரைந்திருக்கிறார்.

முதலில் நிகழ்த்துக் கலைகள். கும்மி வில்லுப்பாட்டு பொம்மலாட்டம் சிலம்பம் மயிலாட்டம் காவடி கரகம் தோற்பாவைக்கூத்து என்று நமக்கெல்லாம் நன்கு பரிட்சயப்பட்ட கலைகள், குடமுழவமிசைப்பு பாகவதர்மேளா இலாவணி என்று அதிகம் பரிட்சயமில்லாத கலைகள் என மொத்தம் 24 நிகழ்த்துக் கலைகள் பற்றிய கட்டுரைகள். அடுத்ததாகக் கைவினைக் கலைகள். மட்பாண்டம் பாய் நாதசுவரம் தஞ்சையோவியம் வீணை சிற்பம் என மொத்தம் 14 கைவினைக் கலைகள் பற்றிய கட்டுரைகள்.

ஒவ்வொரு கட்டுரையிலும் அக்கலையின் பூர்வீகத்தையும், தொன்மையையும், காலம் செய்யும் மாற்றங்களையும், புராணங்களிலும் இலக்கியங்களிலும் அவற்றின் உபயோகங்களையும் முடிந்தவரை ஆவணப்படுத்தியிருக்கிறார் ஆசிரியர். ஓவ்வொரு கலை குறித்துச் சந்தித்த நபர்களின் பெயர்கள் இடம் வயது படிப்பு பற்றிய தகவல்களும், சந்தித்த தேதிகளையும், சேகரித்த சேதிகளையும், எடுத்த புகைப்படங்களையும் தந்திருக்கிறார். பெரும்பாலான கலைகள் திருவாரூர் தஞ்சை நாகை பகுதிகளையே சுற்றி அமைந்திருந்தாலும், எங்களூர் புதுக்கோட்டை புத்தகத்தின் ஒரு கலையில் வந்ததும் மகிழ்ச்சி.

ஒரே கலையின் பல்வேறு பெயர்களையும், அவற்றுள் பாரம்பரியமாகத் தொடர்ந்துவரும் மரபுகளையும், ஆண்-பெண் பாலினத் தாக்கங்களையும், சாதீய மதத் தாக்கங்களையும், இயந்திரப் பயன்பாட்டின் ஆதிக்கத்தையும், குறிப்பிட்ட விசேச கால‌ங்களில் மட்டுமே நிகழ்த்தப்படும் கலைகளை நம்பிவாழும் கலைஞர்களின் மற்ற தொழில்களையும் ஆவணப்படுத்தியிருப்பது அருமை. உதாரணமாக, பெண்களையும் காலணிகளையும் பயன்படுத்தாத பக‌ல்வேடக்கலை, பாடல்களே இல்லாத புலியாட்டம், வலங்கைமான் பகுதியில் சங்கூதி இறந்தவர்களைத் தூக்கிச் செல்வதுபோல் நடத்தப்படும் பாடைக்காவடி, மண்ணையுருட்டி பொம்மைகள் செய்த மண்ணுருட்டி என்ற ஊர் மரூவி பண்ருட்டியானது.

நம்மால் தவறாகத் தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட சில கலைகள் பற்றிய தகவல்களையும் சுட்டிக்காட்டுவதில் ஆசிரியர் தவறவில்லை. உதாரணமாக, பெண்களையே காளியாட்டத்தில் திரைப்படங்களில் பார்த்திருந்த நமக்கெல்லாம், நடைமுறையில் ஆடவர் மட்டுமே காளியாடுவதாகக் கூறுகிறார். சில கலைகளின் நுட்பங்களைப் பார்த்து ஆச்சரியப்படாமல் இருக்கமுடியவில்லை. மண்பொம்மைகள் செய்பவர்கள் தூசுதுடைப்பதற்குப் பயன்படுத்தும் தூரிகைகள், பன்றி முடியொன்றினை நான்காகக் கிழித்துச் செய்யப்படுபவையாம். ஒரே மாதிரி தோன்றும் சிலகலைகளை ஒப்பிட்டு, அவற்றிக்கிடையேயான நுட்பமான வித்தியாசங்களைச் சொல்லியிருப்பதும் அருமை.

கட்டுரைச் சிமிழுக்குள் அடங்க மறுக்கும் கலைகளின் அறிமுக நிலையில் அடியெடுத்து வைத்து ஆழமான ஆய்விற்குத் திசைகாட்டும் முயற்சியே இக்கட்டுரைகள் என்கிறார் ஆசிரியர். பெரும்பாலான கலைகள், கலைஞனைப் பின்வைத்து கலையினை முன்னிலைப் படுத்துவதாகத்தான் அமைந்திருக்கின்றன. கலைஞனே யாரென்று தெரியாமல் நடக்கும் மாடாட்டம் போன்ற கலைகள், அறிவுத்திருட்டுவரை வந்துவிட்ட இன்றைய மனிதனுக்குச் சொல்லித்தரும் பாடங்கள் ஏராளம். இக்கலைகளில் ஈடுபடும் கலைஞர்களுக்கு இச்சமூகம் தரும் வருவாயும், சமூகமதிப்பும் மிகக்குறைவாய்ப் போனதால் பெரும்பாலான கலைகள் குற்றுயிருடன் தவித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அவற்றைக் காப்பாற்றும் நோக்குடன் அழகுதமிழில் இருக்கும் இந்நூல் பலரைச் சென்றடைய வேண்டும். வெ.நீலகண்டன் அவர்களின் ஊர்க்கதைகள், யுகபாரதியின் தெருவாசகம் வரிசையில் வீதிமனிதர்களின் புழுதியைப் புத்தகத்தில் ஒட்டவைக்கும் இதுபோன்ற முயற்சிகளை ஊக்குவிக்கும் ஆரோக்கியமான நிலை உருவாக வேண்டும்.

கலையும் மொழியும் இனத்தின் அடையாளங்கள். அவற்றைத் தொலைத்துவிட்டு தானும் தொலைந்துபோன இனங்கள், பாபிலோனில் தொங்கும் தோட்டம் அமைத்த அன்றுமுதல், எண்ணெய்க்காக பாபிலோனே எரிக்கப்படும் இன்றுவரை வரலாற்றில் ஏராளம். கலையையும் மொழியையும் மீட்டெடுப்பதும் காப்பதும் இனக்கடமை!

- ஞானசேகர்
(http://jssekar.blogspot.com/)

80. A TALE OF TWO CITIES

பதிவிடுகிறவர் நண்பர் ஞானசேகர். நன்றி!
-----------------------------------------------------
புத்தகம் : A Tale of Two Cities (புதினம்)
ஆசிரிய‌ர் : Charles Dickens (சார்லஸ் டிக்கின்ஸ்)
மொழி: ஆங்கிலம்
வெளியீடு : Vintage
முதற்பதிப்பு : 1859ம் ஆண்டு
விலை : 225 ரூபாய்
பக்கங்கள் : 404 (தோராயமாக 38 வரிகள் / பக்கம்)

-----------------------------------------------------

முடியாட்சி, நிலப்பிரபுத்துவம், கிறித்தவ திருச்சபை என்ற மும்முனைக் கொடூரங்களை எதிர்த்து, சிலுவைப்போருக்குப் பின் இங்கிலாந்திடமிருந்து பாதுகாத்துக்கொள்ள பாரீஸில் கட்டப்பட்ட பாஸ்டைல் சிறையை 1789ம் ஆண்டு ஜூலை 4ம் நாள் தகர்க்கின்றனர் பிரெஞ்சு மக்கள். இதைப் பிரெஞ்சுப் புரட்சி என்றும் ஜூலைப் புரட்சி என்றும் வரலாற்றுப் புத்தகங்களில் படித்திருப்போம். அதேவருடம் மேமாதம் போடப்பட்ட அப்புரட்சிக்கான வித்து, மேலும் பத்து வருடங்கள் நீடித்து, பிரான்ஸ் மட்டுமல்லாமல் ஐரோப்பாவையும் தாண்டி உலக நாடுகளையே திரும்பிப் பார்க்க வைத்தது. அக்காலக்கட்டத்தில் அரசரையும் அரசியையும் நிலப்பிரபுக்களையும் அறுபதாயிரத்திற்கு மேற்பட்ட மக்களையும் கொன்றுகுவித்து இரத்தபூமியாய் இருந்திருக்கிறது பிரான்ஸ். இயல்புநிலை திரும்பியபின் நெப்போலியன் ஆட்சியமைத்தது வரலாறு.

பத்து மைல்களுக்கு அப்பால் பாஸ்டைல் தகர்க்கப்பட்டது தெரியாமல், பாரீஸில் பதினாறாம் லூயி தனது நாட்குறிப்பில் 'Nothing' என்று எழுதிவிட்டு அப்பாவியாகத் தூங்கிப்போனதாக எங்கோ படித்தது இன்னும் நினைவிலிருக்கிறது. அவரின் தாயோ அல்லது மனைவியோ, யாரோ ஒருவர் பிரசவ சமயத்தில் இருக்கும்போது, பிரசவிக்கும் நேரம்பற்றி அரசர் கேட்கும்போது, வைத்தியர் சொன்னாராம்: 'அரசர் உத்தரவிடும்போது'. அந்த அளவிற்கு ஆளும்வர்க்கத்தின் கொடுங்கோல் பிரான்ஸில் மேலோங்கி இருந்ததாகவும் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.

பிரெஞ்சுப் புரட்சி பற்றி படிக்க வேண்டும், கிலாசிக் நூலொன்று படிக்க வேண்டும் என்ற எனது இரட்டை ஆசைகளை ஒருசேர நிவர்த்திசெய்ய நான் தேர்ந்தெடுத்த புத்தகம் - இரு நகரங்களின் கதை. மேனிலை வகுப்பில் ஆங்கிலத் துணைப்பாடத்தில் ஆலிவர் ட்விஸ்ட் மூலம் கிட்டத்தட்ட 30 மதிப்பெண்களை ஆக்கிரமித்துக்கொண்ட ஆசிரியர் பற்றி அறிமுகம் தேவையில்லை.

சுமார் 150 அடி தொலைவில் ஊர்வலம் போகும் கிறித்தவ பாதிரியார்களைக் கண்டும், மழையால் மண்டியிட்டு வணங்காமல் இருக்கிறான் ஒருவன். கடவுளிடம் பேசி மனித பாவங்களை மன்னிக்கும் அப்பாதிரியார்கள், அப்பாவத்திற்காக அவன் கைகளையும் நாக்கையும் வெட்டி உயிருடன் எரிக்கிறார்கள். இதுதான் அன்றைய பிரான்ஸில் மதத்தின் ஆதிக்கம். நிலப்பிரபுக்கள் தூக்கம் கெடாமல் இருக்க, தவளைகளின் சத்தத்தை அமைதிப்படுத்த விவசாயிகளை இரவு முழுதும் பனியில் காவலுக்கு அமர்த்துகிறார்கள். தனது குதிரைவண்டியின் கீழ் மாட்டி நசுங்கி இறந்துபோன ஒரு விவசாயியின் மகனின் இழப்பிற்காக, ஒரேயொரு காசை விட்டெறிகிறான் ஒரு நிலப்பிரபு. இதுதான் அன்றைய இங்கிலாந்தில் பணம்படைத்தவர்களின் ஆதிக்கம். கொடுங்கோல் அவ்வாறு தலைவிரித்தாடிய அக்காலத்தில், தனது சகோதரியை மானபங்கப்படுத்திக் கொன்ற நிலப்பிரபு ஒருவனின் மொத்த வம்சத்தையே அழிக்கத் துணியுமொரு தனியாளின் போராட்டத்தைப் பிரெஞ்சுப் புரட்சியினூடே இலண்டன் பாரீஸ் நகரங்களில் சொல்லியிருப்பதே கதைச்சுருக்கம். கதைபற்றி புத்தகத்தின் முடிவில்தான் ஒருமுடிவுக்கே வரமுடியும்!

1757 முதல் 1792 வரை. கிட்டத்தட்ட இக்காலத்தில்தான் மொத்தக்கதையும் நக‌ர்கிறது. 3 அத்தியாயங்களில் 45 தலைப்புகளின்கீழ் கதை சொல்கிறார். லூசி (Lucie) என்ற இங்கிலாந்து அழகு யுவதிதான் மொத்தக்கதையின் மையமாகவும், எல்லாரையும் எங்கோ இணைக்கும் மெல்லிய இழையாகவும் இருக்கிறாள். சங்கர் படங்களின் அப்பாவி பெற்றோர் போல், 18 வருடங்கள் பாஸ்டைல் சிறையில் தனிமையில்வாடி பித்தாகிப் போகிறார் லூசியின் தந்தை. பிரான்ஸ் போய் தந்தையை மீட்கிறாள். அவள்மேல் காதல் கொள்ளும் இருவர். அவளின் காதல் - திருமணம் - குழந்தை. இயல்பான குடும்பக்கதையாகப் போய்க்கொண்டிருக்கும் லூசியின் குடும்பம், பாஸ்டைல் தகர்க்கப்பட்டபின், பழிவாங்கத் துடிக்கும் புரட்சியாளர்களின் பிடியில் மாட்டிக்கொள்கிறது. பாரீஸிற்கும் இலண்டனுக்கும் மாறிமாறிப் பயணிக்கும் இவள் குடும்பம், பிரெஞ்சுப் புரட்சியில் தத்தளிப்பதே கடைசி அத்தியாயம்.

பதினைந்தாம் லூயியைக் கொல்ல முயலும் ஒருவனைக் கொதிக்கும் எண்ணெய் - ஈயம் - மெழுகு ஆகியவற்றில் குளிப்பாட்டி, 4 குதிரைகளை வைத்து மூட்டுமூட்டாகப் பிய்த்துக் கொல்லும் ஒரு குறிப்பைத்தவிர வேறெந்த இடத்திலும் உண்மையான மனிதர்களின் பெயர்கள் நேரடியாகக் குறிப்பிடப்பட்டதாக நினைவில்லை. பிரெஞ்சுப் புரட்சி என்றாலே நினைவில்வரும் வால்டேரும் ரூசோவும் எங்குமே இல்லை. புரட்சிக்கு 60 வருடங்களுக்குப்பின் இப்புத்தகம் வெளியிடப்பட்டு இருப்பதால், பரிட்சய‌மான விசயங்கள் என்று ஆசிரியர் தவிர்த்திருக்கலாம்.

முன்பின் தாவாமல் ஒரே நேர்க்கோட்டில் போகும் கதை. சில உளவாளிகளைத் தவிர மற்ற மாந்தர்கள் அதிகம் குழப்புவதில்லை. கதையின் பெரும்பான்மையை நீதிமன்ற வாதங்களும், ஒயின் ஷாப்பும் ஆக்கிரமிக்கின்றன‌. பிரான்ஸ் இங்கிலாந்து என்ற இரு எதிரிநாடுகளுக்கும் மாறிமாறி உளவு செய்யும் சிலர். கதையின் போக்கையே இரண்டு இடங்களில் புரட்டிப் போடும் இருவரின் உருவ ஒற்றுமை. அடையாளங்களை மறைப்பதற்காக ஒரே பெயரிலேயே நான்கு புரட்சியாளர்கள். 'அன்பே சிவம்' திரைப்படம் போல் பெயர்களும் கதை சொல்கின்றன. உதாரணமாக, புரட்சிக்குக் காரணமான காபேல் என்ற உப்புவரியைக் குறிக்கும் வகையில் காபேல் (Gabelle) என்று ஒரு தபால்காரன் உண்டு.

200 ஆண்டுகள் மற்றும் ஐந்தரை மணிநேரத் தொலைவில் இருக்கும் எனக்கு, ஆசிரியர் குறிப்பால் உணர்த்தும் சிலவிசயங்களும் அக்கால நடைமுறைகளும் சரியாகப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. 70 வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு வங்கி ஊழியன் தனது வாடிக்கையாளர் ஒருவரின் குடும்ப விவகாரங்களில் அலுவல் நிமித்தம் இந்த அளவுக்குத் தலையிட அன்றைய இங்கிலாந்து அனுமதித்திருக்கிறது என்பதை இன்னும் என்னால் கற்பனைகூட செய்யமுடியவில்லை. பெரும்பாலான முக்கிய நிகழ்வுகளில் ஒருத்தி எண்ணிக்கொண்டே ஏதோ பின்னுவதைக் (knit) குறிப்பாகச் சொல்கிறார். அவள் பின்னுவது கூடையா துணியா வேறெதுமா என்று படமொன்று இருந்தும்கூட யூகிக்க முடியவில்லை.

பிரெஞ்சுப் புரட்சியென்றால் மனிதத்தலைகளைக் கொய்யும் கில்லட்டின் (Guillotine) என்ற பிரம்மாண்ட கருவிபற்றி கேள்விப்பட்டிருப்போம். இப்புத்தகத்தின் முக்கிய நபர் ஒருவர் அதில் கொல்லப்படும் நாளொன்றில், 52 (வருடத்தின் வாரங்கள்) பேர் தலையிழந்ததாக ஒரு செய்தியுண்டு. இன்று கொல்லப்படுபவனின் இரத்தம், நேற்று கொல்லப்பட்டவனின் இரத்தத்துடன் கலப்பதற்குள், நாளை கொல்லப்படுபவர்கள் தயாராக இருப்பார்களாம்! இந்த வீதத்தில் இயக்கப்பட்ட கில்லட்டின் பற்றி ஆசிரியர் சொல்கிறார்:
"தலைவலிக்கு மிகச்சிறந்த மருந்து. தலைமுடி உதிர்வதையும் நிறமாறுவதையும் முழுதும் தடுக்கிறது. மனிதயினத்தைப் புதுப்பிக்கப் போகும் அடையாளமிது. மனித மார்புகளில் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் இயேசுவின் சிலுவைக்கு மாற்றுச்சின்னமிது. சிலுவைகள் மறுக்கப்பட்ட இடங்களிலும் தன்னைத் தலைவணங்கச் செய்கிறது. ஒரு குட்டிப்பிசாசின் புதிரான‌ பொம்மைபோல், பாகம் பாகமாகப் பிரிக்கப்பட்டு அரங்கேற்றத்தின்போது மீண்டும் உண்டாக்கப்படுகிறது. வலிமையை வீழ்த்துகிறது. அழகையும் நன்மையையும் அழிக்கிறது".

இப்புத்தகம் படித்த அனைவரும் கண்டிப்பாக மேற்கோள்படுத்தும் ஒருபத்தி உண்டு. நான் இப்புத்தகத்தைப் படிக்க தேர்ந்தெடுத்தத‌ற்கு, மேலோட்டமாக வாசித்துப் பார்த்த அப்பத்தியும் ஒருகாரணம். 1775ம் ஆண்டை ஆசிரியர் அறிமுகப்படுத்தும் புத்தகத்தின் ஆரம்பவரிகள் இவை:
It was the best of times, it was the worst of times, it was the age of wisdom, it was the age of foolishness, it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity, it was the season of Light, it was the season of Darkness, it was the spring of hope, it was the winter of despair, we had everything before us, we had nothing before us, we were all going direct to Heaven, we were all going direct the other way—in short, the period was so far like the present period, that some of its noisiest authorities insisted on its being received, for good or for evil, in the superlative degree of comparison only. There were a king with a large jaw and a queen with a plain face, on the throne of England; there were a king with a large jaw and a queen with a fair face, on the throne of France. In both countries it was clearer than crystal to the lords of the State preserves of loaves and fishes, that things in general were settled for ever.

நிலப்பிரபுக்களின் கொடுமை தாங்காமல் தன்குலப்பெண்களை மலடாகச் சொல்லிப் புலம்பும் ஒரு பிரெஞ்சு விவசாயியின் வார்த்தைகள் என்னைப் பாதித்த வரிகள்:
We were so robbed by that man who stands there, as an we common dogs are by those superior Beings taxed by him without mercy, obliged to work for him without pay, obliged to grind our corn at his mill, obliged to feed scores of his tame birds on our wretched crops, and forbidden for our lives to keep a single tame bird of our own, pillaged and plundered to that degree that when we chanced to have a bit of meat, we ate it in fear, with the door barred and the shutters closed, that his people should not see it and take it from us I say, we were so robbed, and hunted, and were made so poor, that our father told us it was a dreadful thing to bring a child into the world, and that what we should most pray for, was, that our women might be barren and our miserable race die out!

நமக்கும் இவ்விரு நகரங்களுக்கும் இடையேயுள்ள கலாச்சார இடைவெளி; கதைநடக்கும் காலத்தைய உலக அறிவு; பிரெஞ்சு வசனங்களை நேரடியாக ஆங்கிலப்படுத்தி இருப்பதால் சில இடங்களில் புரியாமல்போகும் வசனங்கள். இச்சிறு தடைகளைக் கொஞ்சம் பொறுத்துக் கொண்டால், சார்லஸ் டிக்கின்ஸின் உலகப்புகழ்பெற்ற வரலாற்றுப் புதினம் உங்களுக்கும் பிடிக்கும்!

அனுபந்தம்:

புத்தகத்திற்கு அப்பால்,

1. BBC தேர்வு செய்த சிறந்த 100 ஆங்கில நாவல்களில் ஒன்று.

2. A tale of two cities, War and Peace, The god of small things - தனிப்பட்ட முறையில் இம்மூன்று புத்தகங்களிலும் எனக்கு ஒரு வித்தியாசமான‌ அனுபவம் உண்டு. இம்மூன்று புத்தகங்களையும் முதன்முதலில் படிக்க ஆரம்பித்து, நூறு பக்கங்கள் தாண்டியபிறகு கதாப்பாத்திரங்களில் குழம்பிப்போய் அப்படியே படிக்காமல் கைவிட்டிருக்கிறேன். மற்ற இரண்டு புத்தகங்களையும் மறுபடியும் தொடவேயில்லை. விரைவில் படிக்கவேண்டும்.

3. மதுரை காந்தி அருங்காட்சியகத்தில், மோகன்தாஸ் கரம்சந்த் காந்தி அவர்கள் படித்த சில புத்தகங்கள் பார்வைக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கும். அவற்றில் ஒன்று பிரெஞ்சுப் புரட்சி ப‌ற்றியது. அதுதானா இதுவென்று எனக்குச் சரியாக நினைவில்லை.

- ஞானசேகர்
(http://jssekar.blogspot.com/)